بسم الله الرحمن الرحیم
در اختتامیه جشنواره عمار که امشب در جشنواره فلسطین برگزار شد برنامه های ویژه و جالبی اجرا شد که هر کدام جای بحثی طولانی دارد
یکی از زیباترین این برنامه ها تقدیر از حاج صادق آهنگران بود که به شکلی بسیار عالی و با شکوه برگزار شد و در انتهای کلیپی که از حاج صادق پخش شد خود ایشان روی سن آمدند و همراه با کلیپ خواندند و حضار نیز همراهی کردند.
اوج زیبایی مراسم زمانی بود که وقتی حاج صادق قرآن کریم را از دست یکی از مادران شهدا هدیه گرفت مجری از او خواست که صفحه اول را بخواند و خود مجری نیز شروع به خواندن آن متن نوشته شده کرد.
وقتی حاج صادق آهنگران آن متن را خواند، آرا بوسید و مجری نیز متن را می خواند و وقتی به پایان رسید هیجان در حضار موج میزد و افراد زیادی در سالن اشک می ریختند.
به آقای آهنگران با تجدید خاطرات روزهای شوق انگیز دفاع مقدس، سید علی خامنه‌ای
اما نکته ی بسیار جالب توجه مراسم امشب صحبت های تقدیر شدگان بود که پروانه معصومی یکی از آنها بود و گفت تقدیر جشنواره عمار او را از تقدیرهای جشنواره فجر خوشحال تر کرد.
به نظر می رسد امسال جشنواره عمار پیشرفت بسیار خوبی داشته است و کیفیت آثار ارسالی هم بیانگر این موضوع بود.
مسلم است که به قول حامد زمانی روشنفکر کافه ای که معنی چای روضه را نمی فهمد باید از این جریان مضطرب شود.
متاسفانه سینما در سالهای گذشته تبدیل شده بود به حیاط خلوتی برای جریان روشنفکری و بعضا ضد ولایت فقیه و آرمان های انقلاب به طوری که ابتذال و بی روحی و سیاه نمایی در آثار آنان موج می زد و متاسفانه این اثار مورد توجه و تقدیر داوران جشنواره فجر قرار می گرفت.
مشخص بود که آنان آثارشان را برای سیمرغ می ساختند و خود را مردمی می خواندند.
آنچه که این افراد را مضطرب کرده است موج نو در هنر انقلاب اسلامی است. جشنواره عمار فرصتی را برای عرض اندام حزب اللهی ها فراهم کرد و تبدیل به کابوسی برای تکنوکرات های عاشق رد کارپت شد.
عمار پیشرفت روز افزون خواهد کرد و هنرمندان ارزشی را پرورش خواهد داد و در آینده ای نزدیک با توجه به تلاش های که در جبهه مطالعات فرهنگی انقلاب اسلامی و جاهای دیگر نظیر حوزه هنری انجام می شود ضد انقلاب هیچ جایی در سینمای ایران نخواهد داشت.
البته جشنواره عمار بی عیب و نقص نیست و ممکن است ایراداتی داشته باشد و خود بنده انتقاداتی به داوری امسال جشنواره داشتم.
مثلا "مستند من تهرانی بودم" به نظر شایسته تر از "مستند صالح آباد" می آمد اما نظر هیات داوران با صالح آباد بود و نظر آنان قابل احترام است.
البته خوبی جشنواره عمار این است که کارگردان ها هیچ یک از آثارشان را برای جشنواره نمی سازند و برای آنان فاکتورهای مهم تر از فانوس و سیمرغ وجود دارد.
آنان هنرشان را در راه انقلاب گذاشته اند و "فَإِنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ."
